Struktury narracyjne w edukacji z perspektywy etycznej

Celem niniejszego opracowania jest przyjrzenie się temu, w jaki sposób rozmaite dotyczące edukacji problemy natury etycznej powiązane są ze strukturami narracyjnymi, które występują procesach edukacyjnych. Wywód, oparty o uwagi m.in. Michaela Oakeshotta, Erika H. Eriksona, Richarda Pringa i Arthura C. Danto dotyczy zwłaszcza trzech rodzajów takich narracji: instrumentalnych, obiektywnych podmiotowych. Narracje instrumentalne, czyli te wykorzystywane przez nauczycieli dydaktycznych (np. bajki, anegdoty) przywołane tu kontekście problemu reprezentacji marginalizowanych grup systemie szkolnictwa. obiektywne, świata funkcjonujących nim systemów społecznych, omawia tutaj odniesieniu do zasady moralnej która głosi, że należy czynić drugiemu to, co przyczyni jego rozwoju tej samej mierze jakiej naszego. podmiotowe, a więc te, opowiadają sobie sami uczniowie nauczyciele dotyczą ich życia, ukazane świetle potrzeby moralnego wychowania młodzieży. W każdym z tym przypadków odsłania obraz perspektywy struktur narracyjnych jako dobrego formalnego odniesienia dla debat nad moralnymi problemami edukacji.